XXIII Świętokrzyski Rajd Pielgrzymkowy „Święty Krzyż 2022”, pod hasłem „Krzyż znakiem jedności i pokoju” odbył się 24 września 2022 roku. W tej wędrówce uczestniczyło 40 piechurów z morawickiej parafii. Opiekun wyprawy- ks. Piotr Magiera wybrał trasę nr 15 o nazwie Akademicka, adekwatną do uczestników, albowiem byli wśród niej aktualni studenci, przyszli studenci oraz dawni studenci, obecnie studiujący na Uniwersytetach Trzeciego Wieku. Ta wyjątkowo widokowa trasa prowadziła szczytami Pasma Bielińskiego oraz lasem bukowo- jodłowym. Autokarem dojechaliśmy do Makoszyna. Tam dotarły jeszcze inne dwie grupy.
W kościele parafialnym ks. proboszcz opowiedział historię świątyni pw. św. Piotra i Pawła, po wspólnej modlitwie udzielił błogosławieństwa na drogę. Rozdano nam odznaki, po czym przewodnictwo nad naszą grupą objął Ziemowit Wojteczek z Akademickiego Klubu Turystyki Kwalifikowanej PTTK „Sabat” Politechnika Świętokrzyska.
Przewodnik starał się uatrakcyjnić tę trudną trasę, toteż zboczył ze szlaku i powiódł nas na górę o nazwie Drogosiowa, która leży w Paśmie Bielińskim, jest szczytem należącym do Korony Gór Świętokrzyskich. Jej wysokość to 446 metrów n.p.m. Podczas wspinaczki grupa rozbiła się na cząstki, wszak to była trudna trasa, dla niektórych rzadko wędrujących to trasa ekstremalna. Wszyscy jednak imponująco pokonywali kolejne etapy. Najdzielniejszą turystką okazała się siedmioletnia Natalia Prokop, dziewczynka nie odstępowała przewodnika, który uznał, że tempo marszu jest odpowiednie dla wszystkich, skoro ta mała wędrowniczka radzi sobie znakomicie. W nagrodę na koniec rajdu Natalia została uhonorowana tytułem Mały Przewodnik. Podziwialiśmy też inne dzielne dzieci Julię i Antoniego za bardzo dobrą kondycję fizyczną. Bywały również postoje, aby zregenerować siły. Niektórzy znaleźli
w lesie kije, ułatwiające wędrówkę. Na pewno wszyscy uczestnicy zrealizowali cele rajdu, albowiem po zdobyciu szczytu pokłonili się Relikwiom Krzyża Świętego, w czasie drogi słuchali opowieści przewodnika o przyrodzie, historii dziedzictwa gór Świętokrzyskich,o Łysej Górze, na której w VIII wieku znajdowało się miejsce święte dla Słowian, poświęcone pogańskim bogom.
Wspólna wędrówka w trudzie, w doborowym towarzystwie radowała serca turystów, wszak w górach znajdują się endorfiny szczęścia. Nikt się nie skarżył, każdy w swoim tempie dążył do celu. Wszyscy czuli smak rajdu, nasze płuca chłonęły świeże powietrze. Jaka to radość, patrząc na rzeźbę obłoków, podziwiając urodę złotej polskiej jesieni, strzeliste jodły, okazałe buki, przemierzać trasę razem z przyjaciółmi.
Uwiecznieniem Rajdu była Msza Święta koncelebrowana, pod przewodnictwem ks. biskupa Jana Piotrowskiego. Przed polowym ołtarzem modlili się wszyscy uczestnicy z 15 –tu tras Rajdu. Celebrans w serdecznych słowach powitał i pozdrowił wędrowców. W kazaniu przywołał znanych i nieznanych pielgrzymów przybywających na Święty Krzyż, który, był pierwszym sanktuarium w naszych dziejach. O religijnym znaczeniu Świętego Krzyża świadczy jeden ze szlaków nazywany drogą królewską. W modlitewnym uniesieniu zebrani błagali Miłosiernego Boga o pokój dla Ukrainy i całego świata, o błogosławieństwo Boże dla diecezji kieleckiej i sandomierskiej oraz dla uczestników Rajdu, ich rodzin i przewodników świętokrzyskich, a także o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Eucharystia była też uwielbieniem Boga za dar zbawienia, które przyszło przez Krzyż oraz dziękczynieniem za świętego Jana Pawła II – Honorowego Przewodnika Świętokrzyskiego, a także za beatyfikację kardynała Stefana Wyszyńskiego i Matki Elżbiety Róży Czackiej.
Czuliśmy się dumni, iż oprawę muzyczną w czasie nabożeństwa pełniła grupa muzyczna „Umiłowani” z Radomic. W zespole tym przepięknie śpiewa sławna na Ziemi Morawickiej wokalistka Aleksandra Strąk.
Końcowy akord uroczystości to wystąpienie Renaty Dudzik- Gruszki, pełniącej funkcję Komandora Raju. Usłyszeliśmy informacje na temat przygotowań Rajdu, słowa wdzięczności pod adresem przewodników, opiekunów grup, gratulacje dla uczestników 15 tras.
Z bagażem głębokich, radosnych przeżyć piechurzy Akademickiej grupy udali się do autokaru. Serdeczne słowa podziękowania kierujemy do opiekuna – ks. Piotra Magiery za odpowiedzialną opiekę, modlitwę, bezpieczne dotarcie na szczyt i powrót do Morawicy.
Na koniec krótka notka, dotycząca interesujących
nazw innych grup: trasa nr 1 – Puszczańska, nr 2 – Rudna, nr 3 – Jeleniowska, nr 4 – Romańska, nr 5 – Przygody, nr 6 – Zbójecka, nr 7 – Dworska, nr 8 – Rodzinna, nr 9 – Benedyktyńska, nr 10 – Królewska, nr 11- Heraldyczna, nr 12 – Widokowa, nr 13 -Tatarska, nr 15 – Mocarny Szlak.
Oto ostatnia refleksja z Rajdu -galopująca cywilizacja, niszcząca naturalne środowisko niechaj wsłucha się w słowa Stefana Żeromskiego: „Puszcza królewska, książęca, biskupia, świętokrzyska, chłopska – ma zostać na wieki wieków, jako las nietykalny.”
